Leuk, je commentaar op dit programma. Een tijdje geleden heb ik ook alle afleveringen bekeken, met een mengeling van weemoed, enthousiasme en soms ook irritatie. Ik kan me wel vinden in je karakteriseringen van de diverse deelnemers. De interactie tussen de gasten (of het gebrek eraan) was soms bijna nog boeiender om te zien dan wat er precies gezegd werd. Met afleveringen waar Van Rossem aan meedeed was ik meestal snel klaar. De man luistert niet of nauwelijks naar de anderen en houdt vooral eindeloze monologen (doet-ie nog steeds). Bas Heijne vond ik een nogal ouwelijk, opgeblazen, letterlijk nietszeggend mannetje (is-ie nog steeds). Maarten Doorman vond ik wel prettig om naar te luisteren, maar vooral vanwege zijn op dat van Reve gelijkende stemgeluid, niet zozeer vanwege de inhoud, en natuurlijk de manier waarop hij sigaretten aansteekt en er nonchalant mee gebaart. Heerlijk inderdaad dat enthousiasme waarmee over literatuur wordt gesproken, stemmig gelardeerd met wijn en sigarettenrook. Het, vaak irritante maar toch ook amusante, door elkaar heen praten, elkaar afkappen en aanvullen. Soms was het gezwam in de ruimte, maar vooral vond ik het een verademing dat dit zomaar kon, zonder ergerlijke, infantiele formats, zonder 'dumbing down' voor de 'gewone' lezer, die misschien (o, lieve help) afgeschrikt zou kunnen worden. Niets van dat al, gode zij dank. Zeemans reputatie kennende, vond ik hem vaak ook opvallend mild en oprecht geïnteresseerd in de mening van de anderen. En vaak was er in het programma een gelijkwaardige vertegenwoordiging van mannen en vrouwen, ook dat nog. Ook ik heb na het zien van 'Zeeman met boeken' alsnog enkele van de besproken boeken gekocht. Vaak waren die alleen nog tweedehands verkrijgbaar. Eeuwig jammer dat zoiets sinds de introductie van de zendercoördinatoren op tv niet meer mogelijk is: een vrijplaats voor discussies over literatuur.
Nou, ik heb mijn vervanging voor Zomergasten gevonden voor dit jaar.
Leuk, je commentaar op dit programma. Een tijdje geleden heb ik ook alle afleveringen bekeken, met een mengeling van weemoed, enthousiasme en soms ook irritatie. Ik kan me wel vinden in je karakteriseringen van de diverse deelnemers. De interactie tussen de gasten (of het gebrek eraan) was soms bijna nog boeiender om te zien dan wat er precies gezegd werd. Met afleveringen waar Van Rossem aan meedeed was ik meestal snel klaar. De man luistert niet of nauwelijks naar de anderen en houdt vooral eindeloze monologen (doet-ie nog steeds). Bas Heijne vond ik een nogal ouwelijk, opgeblazen, letterlijk nietszeggend mannetje (is-ie nog steeds). Maarten Doorman vond ik wel prettig om naar te luisteren, maar vooral vanwege zijn op dat van Reve gelijkende stemgeluid, niet zozeer vanwege de inhoud, en natuurlijk de manier waarop hij sigaretten aansteekt en er nonchalant mee gebaart. Heerlijk inderdaad dat enthousiasme waarmee over literatuur wordt gesproken, stemmig gelardeerd met wijn en sigarettenrook. Het, vaak irritante maar toch ook amusante, door elkaar heen praten, elkaar afkappen en aanvullen. Soms was het gezwam in de ruimte, maar vooral vond ik het een verademing dat dit zomaar kon, zonder ergerlijke, infantiele formats, zonder 'dumbing down' voor de 'gewone' lezer, die misschien (o, lieve help) afgeschrikt zou kunnen worden. Niets van dat al, gode zij dank. Zeemans reputatie kennende, vond ik hem vaak ook opvallend mild en oprecht geïnteresseerd in de mening van de anderen. En vaak was er in het programma een gelijkwaardige vertegenwoordiging van mannen en vrouwen, ook dat nog. Ook ik heb na het zien van 'Zeeman met boeken' alsnog enkele van de besproken boeken gekocht. Vaak waren die alleen nog tweedehands verkrijgbaar. Eeuwig jammer dat zoiets sinds de introductie van de zendercoördinatoren op tv niet meer mogelijk is: een vrijplaats voor discussies over literatuur.